Aktualności

Zatrudniony, który otrzymał od medyka L- 4 powinien pamiętać o tym, by podać aktualny adres, pod którym zamierza przebywać w czasie swojej zdrowotnej niedyspozycji. Należy przypomnieć, że miejsce pobytu, wyeksponowane na zwolnieniu lekarskim (dane adresowe ubezpieczonego pkt 7-11) nie musi być tożsame z adresem zamieszkania lub zameldowania. Ważnym jest by miejsce pobytu ze zwolnienia lekarskiego było faktycznym miejscem przebywania w trakcie rekonwalescencji. Natomiast w przypadku, gdy już po wystawieniu zwolnienia lekarskiego, chory zmieni miejsce pobytu – ma obowiązek poinformować o nowym adresie swojego pracodawcę oraz Zakład Ubezpieczeń Społecznych, gdy jest płatnikiem zasiłku. Powyższa czynność powinna zostać podjęta przez niedyspozycyjnego etatowca w przeciągu 3 dni od wystąpienia takiej okoliczności.

Gdy błąd w treści świadectwa pracy zostanie zauważony przez pracownika zgodnie z art. 97 §  21 Kodeksu pracy ma on prawo do wystąpienia z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy w ciągu 14 dni od otrzymania takiego dokumentu. Zniwelowanie zaistniałego błędu w świadectwie pracy może polegać np. na usunięciu informacji niezgodnych ze stanem faktycznym jak również z ustawowymi wymaganiami. W związku z powyższym zakład pracy w terminie 7 dni ma obowiązek  ustosunkować się do błędów. Jeśli pracodawca uwzględni wniosek byłego już pracownika – wtedy wydaje mu nowe świadectwo pracy. W przypadku, gdy zakład pracy nie uwzględni prośby byłego etatowca – oddala wniosek i tym samym powiadamia go o tym. W takiej sytuacji pracownik, może wnieść do sądu pracy w ciągu 14 dni od zawiadomienia o odmowie - żądanie sprostowania świadectwa pracy.

Aktualne regulacje prawne nie nakazują wprost, by ustanowić w formie pisemnej umowę pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe. Dobra praktyka jednak podpowiada, by podpisać taki dokument pomiędzy stronami. W przypadku, gdy pracodawcy zależy na tym, aby pracownik po ukończeniu szkolenia w dalszym ciągu dla niego pracował – powinien zawrzeć umowę szkoleniową. Zapisy umowy, zgodnie z  art. 103(4) §2 KP nie mogą być dla pracownika mniej korzystne niż przepisy Kodeksu pracy regulujące tematykę podnoszenia kwalifikacji zawodowych. W umowie szkoleniowej powinny zostać wymienione prawa i obowiązki stron. Pracodawca może np. zobowiązać się do pokrycia kosztów związanych z pomocami naukowymi, przejazdem, czy też zakwaterowaniem. Warto zaznaczyć, że w niektórych przypadkach pracodawca będzie miał prawo, aby zażądać od pracownika zwrotu kosztów szkolenia. Warunki takiego zwrotu są określone w art. 103(5) Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 103(1) §3 Kodeksu pracy, za czas urlopu szkoleniowego pracownik posiada prawo do wynagrodzenia w przypadku, gdy podnoszenie kwalifikacji kończy się jednym z egzaminów wymienionych w art. 103(2) Kodeksu pracy. Wysokość wynagrodzenia jest ustalana zgodnie z zasadami przyznawania wynagrodzenia za urlop.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami tylko i wyłącznie od woli pracownika zależy czy przedstawi orzeczenie o niepełnosprawności swojemu zakładowi pracy. Nieprzekazanie ww. informacji pracodawcy nie niesie za sobą konsekwencji. Natomiast pracownik, który nie poinformuje pracodawcy o posiadanym statusie osoby niepełnosprawnej, nie ma prawa do korzystania z uprawnień przysługujących niepełnosprawnym etatowcom. Jeśli osoba posiadająca orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zdecyduje się, w którymś momencie swojego zatrudnienia pracodawcę poinformować o tym fakcie , wtedy też wlicza się ją do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność. Dodatkowe przywileje pracownicze wynikające ze statusu bycia niepełnosprawnym pracownikiem przysługują od dnia, od którego osoba niepełnosprawna została wliczona do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ponieważ nie są one wliczane wstecz. Zgodnie z aktualnym stanem prawnym istnieją trzy stopnie niepełnosprawności, od których zależy posiadanie przez niepełnosprawnego etatowca różnych uprawnień.

Wiążący termin rozliczenia dotacji otrzymanej w ramach Tarczy Antykryzysowej na ochronę miejsc pracy wynosi 30 dni od zakończenia okresu dofinansowania lub 30 dni od dnia otrzymania ostatniej transzy, gdy została ona przekazana po zakończeniu okresu dofinansowania. W przypadku gdy przedsiębiorca nie wywiąże się z rozliczeń na czas, zostaje  wezwany do uregulowania swojego zobowiązania wobec Urzędu Pracy. Instytucja finansująca wyznacza dodatkowy termin ostateczny złożenia niezbędnej dokumentacji. Brak rozliczenia z otrzymanej dotacji  może wiązać się z koniecznością zwrotu całego dofinansowania wraz z odsetkami. Należy pamiętać, że pora na rozliczenie się minie we wrześniu 2021 roku.

Urlop bezpłatny to niepłatna przerwa w wykonywaniu pracy przez pracownika w firmie, w której jest on zatrudniony. Do skorzystania z urlopu bezpłatnego ma prawo każdy pracownik, niezależnie od rodzaju umowy czy też stażu pracy.  Według art. 174 Kodeksu pracy taki urlop udzielany jest  wyłącznie na pisemny wniosek pracownika. Etatowiec nie jest zobowiązany do zasygnalizowania powodu, dla którego chce skorzystać z urlopu bezpłatnego, za to winien wskazać okres trwania tej przerwy od wykonywania obowiązków pracowniczych. Powinien on również przy składaniu pisemnego wniosku do przełożonego pamiętać o tym, że pracodawca ma prawo do odmowy udzielenia takiego urlopu czy też może  przyznać urlop pod pewnymi zastrzeżeniami. W przypadku odrzucenia wniosku przez pracodawcę, nie ma on obowiązku uzasadniania swojej decyzji pracownikowi.  W związku z powyższym należy podkreślić, że czas trwania urlopu bezpłatnego nie jest regulowany przepisami prawa, jest za to uzależniony od ustaleń pomiędzy  pracownikiem oraz pracodawcą. O ile strony wyrażają na to zgodę urlop bezpłatny może trwać kilka dni, tygodni, czy też lat. 

Zgodnie z obowiązującymi przepisami osoby skierowane przez państwowego inspektora sanitarnego na izolację domową czy też kwarantannę, mają prawo na zasadach ogólnych do świadczeń z tytułu choroby. Powyższe oznacza, że w okresie niewykonywania pracy, którego powodem jest izolacja domowa lub kwarantanna pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy. Informacja dotycząca przebywania pracownika na izolacji domowej lub/i kwarantannie musi znaleźć się w treści wystawianego przez pracodawcę świadectwa pracy, gdy pracownik ze względu na zaistniałą sytuację nie wykonywał obowiązków pracowniczych oraz pobierał wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy. W przeciwnej sytuacji, jeśli pracownik otrzymywał normalne wynagrodzenie w czasie przebywania w izolacji domowej lub kwarantannie, taka informacja nie powinna znaleźć się w świadectwie pracy.

Zgodnie z art. 168 Kodeksu pracy pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego do końca września następnego roku kalendarzowego. W tej sytuacji pracodawca nie musi konsultować z pracownikiem terminu wykorzystania urlopu, gdyż ma obowiązek przyznania pracownikowi wolnych dni w terminie określonym w wyżej wymienionym przepisie. Należy zauważyć, że warunkiem wywiązania się pracodawcy z tego obowiązku jest rozpoczęcie przez pracownika wykorzystywania urlopu zaległego najpóźniej w dniu 30 września.Pracodawca powinien mieć na uwadze fakt, że nieudzielenie urlopu zaległego pracownikowi do końca września następnego roku kalendarzowego powoduje wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone sankcją grzywny w wysokości od 1.000 do 30.000 zł.

COVID-19, jako choroba zakaźna została uznana w kwietniu 2020 r. przez Ministerstwo Zdrowia również za chorobę zawodową. Istotnym jest, by zachorowanie pojawiło się w warunkach narażenia zawodowego, co oznacza wystąpienie zachorowania w środowisku pracy bądź w związku ze sposobem jej wykonywania. Domniemanie o zaistnieniu choroby zawodowej należy zgłosić według miejsca, w którym pracownik wykonuje albo wykonywał pracę lub też zgodnie z krajową siedzibą pracodawcy, (gdy dokumentacja mająca związek z narażeniem zawodowym jest kompletowana w tej siedzibie) – do państwowego inspektora sanitarnego i właściwego okręgowego inspektora pracy. Zgłoszenia, o którym mowa może dokonać pracownik lub były pracownik, jak również pracodawca go zatrudniający, lekarz czy też lekarz dentysta, który podejrzewa chorobę zawodową.

Osoby, którzy zdecydują się na dodatkowe zajęcie w rolnictwie mogą podpisać umowę o pomocy przy zbiorach. Taka umowa zawierana jest pomiędzy pomocnikiem a rolnikiem. Należy pamiętać, że świadczenie pomocy przy zbiorach musi dotyczyć wyłącznie produktów rolnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. f, i oraz n rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671, z późn. zm.), a także pozostałych ziół i roślin zielarskich.